നിന്നെ പ്രണയിച്ചല്ല
നിന്റെ മടിത്തട്ടിലിരുന്നു
കുഴിയാനയെ
ക്കുഴിച്ചുനോക്കിയപ്പോഴും
നിന്റെ വിരിമാരിടത്തിലേക്ക്
നെന്മണികളെറിഞ്ഞു
കാത്ത്തിരുന്നപ്പോഴും
ഞാന് നിന്നെ
പ്രണയിക്കുകയായിരുന്നെന്ന്,
ണ്ണുമാന്തിയന്ത്രം നിന്റെ
നിമ്നോന്നതങ്ങളെ
നിരപ്പാക്കിയത്
നിന്നെച്ചമയിച്ചൊരുക്കാനെന്നു,
പിക്കാസ് കിണര്
കുഴിച്ചത് നിന്റെ
സ്നേഹത്തിന്റെയന്തര്-
ധാരയളക്കാനെന്നു
നിന്റെ മൗനം
മന്ത്രിച്ചു കാണും.
ഇന്നെന്റെ ഹ്രത്തിലെ,
എന്റെ തൊണ്ടയിലെ,
എന്റെ കണ്ണിലെ
ബാഷ്പകണങ്ങളൂറ്റി-
യെടുത്തിരിക്കുന്നു.
ഭാരതപ്പുഴയിലെ നിന്റെ
കണ്ണീരൊഴുക്ക് വറ്റി-
ച്ചെടുത്തതു മിതേ
മാലാഖമാര് തന്നെ.
ഇന്ന് ഞാനും
നീയും വരണ്ട ഭൂമി.
ഈ തരിശു നിലത്തില്
പ്രണയ മൊട്ടു വിരിയിക്കുന്ന
നീയെത്ര വിഡ്ഢി!
അല്ലെങ്കിലും,
ഹ്രദയഹസ്തങ്ങളില്
നിന്നുമെന്നോ
പ്രണയിക്കാനുള്ള പേറ്റന്റ്റ്
ഉടലുകള്
തീറെഴുതി വാങ്ങിയിരുന്നു .. ( രിസാല ലക്കം :862 . ഒക്ടോ 16 , 2009 )
No comments:
Post a Comment